تهیه و شناسایی غشاهای آمیخته ای پلی یورتان -پلی دی متیل سیلوکسان- پلی آمید ۱۲- قطعه- پلی تترا متیلن گلیکول برای جداسازی گاز

در این پژوهش، غشاهای آمیخته­ ای پلی ­یورتان (pu) سنتز شده بر پایه تولوئن­ دی­ ایزوسیانات، پلی­ تترا­متیلن گلیکول (ptmg) و پلی ­دی ­متیل ­سیلوکسان (pdms) به همراه پلی­ آمید۱۲ - قطعه- پلی­ تترا­متیلن­ گلیکول () (pa12-b-ptmg) با روش تبخیر حلال تهیه شدند. پلی یورتان - پلی­ دی­ متیل­ سیلوکسان سنتز شده و غشاهای آمیخته­ ای (pu-pdms/pa12-b-ptmg) به کمک ftir، dsc و sem شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از ftir برای پلی­ یورتان - پلی­ دی­ متیل ­سیلوکسان نشان داد، قله مربوط به ارتعاش کششی پیوند nco، در cm-1۲۲۷۰ کاملاً محو شده است که این موضوع نشان دهنده کامل شدن واکنش نهایی است. بر اساس نتایج گرماسنجی پویشی­ تفاضلی، با  افزایش مقدار pa12-b-ptmg در غشاهای آمیخته ­ای pu-pdms/pa12-b-ptmg، سازگاری بین دو فاز بیشتر می­ شود. در تصاویر sem مشاهده شد، در غشای آمیخته ­ای با %۲۰ وزنی از pa12-b-ptmg، آمیخته به طور قابل توجهی در مقیاس بسیار ریز، همگن است. خواص تراوایی گاز غشاهای آمیخته ­ای به کمک گازهای نیتروژن، کربن دی ­اکسید و هلیم بررسی شد و تراوایی­ گازهای نام برده با خواص آمیخته ارتباط داده شد. مقایسه نتایج مقدار تراوایی غشای پلی ­یورتان- پلی ­دی ­متیل ­سیلوکسان خالص و غشاهای آمیخته ­ای نشان داد، این غشاها نسبت به گاز کربن دی­ اکسید بیشترین مقدار تراوایی و نسبت به گاز نیتروژن کمترین مقدار تراوایی را دارند. غشای آمیخته­ ای با %۲۰ وزنی از pa12-b-ptmg دارای بیشترین تراوایی نسبت به گاز کربن دی­ اکسید (≈۱۰۵ بارر) بود. با اضافه شدن pa12-b-ptmg به ماتریس pu/pdms، افزایش گزینش ­پذیری ایده ­آل گاز هلیم در غشاهای آمیخته ­ای مشاهده شد. در میان غشاهای آمیخته ­ای با %۲۰-۵ وزنی از پلی­ آمید ۱۲ - قطعه- پلی­ تترا­متیلن­ گلیکول افزایش مقدار گزینش ­پذیری جفت گازهای co2/n2 تا حدود %۲۴۴، he/n2 تا حدود %۲۰ و co2/he تا حدود %۱۰۳مشاهده شد. داده­ های تجربی تراوایی غشاهای آمیخته ­ای با داده های تراوایی محاسبه شده براساس مدل لگاریتمی افزایشی بهبود یافته، مقایسه شد.